طنزگاه مازیار سوادکوهی

باور بفرمایید ما از دوران کودکی یا حتی می‌توان گفت قبل از کودکی که البته در زمان حاضر به آن می‌گویند «پیشاکودکی»، خیلی فرز بودیم،‌ تا جایی که مادرجان ما گاهی از دست ما عصبانی می‌شد. وقتی کم‌کم بزرگ‌تر شدیم،  در برخی زمینه‌ها به جای آنکه با دو پای خود بدویم،‌ به قول معروف دو پا هم از دیگران قرض می‌گرفتیم و با سرعت می‌دویدیم، به گونه‌ای که در دوی سرعت کسی به گرد و خاک و شن و ماسه پای ما هم نمی‌رسید طنزگاه مازیار سوادکوهی...

باور بفرمایید ما طبق معمول گاهی که برخی سخنان را مطالعه می‌کنیم با خود فکر می‌کنیم واقعا این حرف‌ها چه جوری و براساس کدام نبوغ بی‌نظیر بشری خلق می‌شوند. شاید شما فکر کنید ما به جمله‌هایی مثل این‌که بگویند وقتی آفتاب طلوع کند، یعنی روز است. یا وقتی آفتاب غروب کند یعنی شب است. البته این جمله‌ها خودشان در نوع خودشان یک نوع تفکر فلسفی بین آنها دیده می‌شود که ما فعلا به این تفکرات فلسفی کاری نداریم. و طنزگاه مازیار سوادکوهی...

باور بفرمایید وقتی ما می‌گوییم بچه‌ها را باید از همان دوران کودکی به جای بردن سر کلاس درس و چانه‌زدن با الف و ب و پ و جیم و سین و واو، به کارگاه‌ها ببرند یا آنکه در صورت امکان به جایی ببرند که بتوانند مدیریت کنند. البته خوشبختانه در عین حال در این زمینه کم نداریم و حتی از نظر آمار‌های جهانی ما بهترین مدیران را داریم که هم دوران تحصیلات ابتدایی یا حتی پیش‌دبستانی را نگذرانده‌اند یا اگر هم گذرانده‌ طنزگاه مازیار سوادکوهی...

باور بفرمایید ما اساسا سعی می‌کنیم هر چیزی که می‌نویسیم به قول رسانه‌ای‌ها رویکرد داخلی داشته باشد و موضوع‌هایی را که انتخاب می‌کنیم هم داخلی باشد. این جوری بهتر می‌توانیم حرف‌هایمان را بزنیم و به اصطلاح اگر قرار باشد لبخندی بزنیم با هم لبخند بزنیم و به هم لبخند نزنیم. البته برخی آدم‌ها هستند که اصلا اجازه نمی‌دهند دیگران لبخند بزنند، خودشان حتی قبل از آنکه حرفی را بزنند شروع می‌کنند به خندیدن. آ طنزگاه مازیار سوادکوهی...